.jpg)
Kościół parafialny (poewangelicki) p.w. Św. Trójcy
Kościół powstał w 1784 roku jako świątynia ewangelicka i przebudowany został w 1910 roku. Zbudowany jest z cegły i kamienia. Więźba dachowa drewniana, dach pokryty dachówką. Wieża kościoła zakończona hełmem z latarnią pokrytą blachą. Nawę obiegają empory, które wraz z późnobarokowym ołtarzem głównym, wypełnionym rzeźbami świętych oraz prospektem organowym, tworzą jednolitą całość. Z końca XVIII w. pochodzą także: obraz „Ostatnia Wieczerza", zespół zamków ślusarskich drzwiowych, świeczniki wykonane z drewna, rzeźbione, złocone, srebrzone; stopa i trzon łączone za pomocą drewnianego kołka, obydwa jednakowe. Obok kościoła znajduje się dom dla duchownych tzw. plebania.
Kościół pomocniczy (cmentarny) p.w. Św Trójcy
Kościół katolicki gotycki, zbudowany został w 1. poł. XIV w., przebudowany w XVII w. Konstrukcja ścian murowana z cegły i kamienia. Więźba dachowa drewniana. Dach pokryty dachówką. Wieża kościoła w osi krzyżowo - żebrowym prezbiterium, z rzeźbionym zwrotnikiem. Na wieży ciekawa attyka. Do najstarszych elementów wyposażenia należą: 2 wsporniki - maski w prezbiterium z 1. poł. XIV w., późnogotycka piaskowcowa chrzcielnica z 1. poł. XVI w., gotycki dzwon z 3 ćw. XV w, z XVII w. pochodzi drewniana ambona, piaskowcowa mensa ołtarzowa, ławki w nawie. XVIII – wieczne, wysokiej klasy artystycznej to obraz „Św. Trójca", stanowiący nastawę ołtarza głównego, oraz żyrandol z żółtego metalu w nawie. Pozostałe elementy powstały w XIX w.
Wieża widokowa na wzniesieniu BAZALTOWA GÓRA
Wieża widokowa zbudowana została w 1906 r. na rzucie koła z kamienia bazaltowego. Obramienia okienne i drzwiowe, wykonane z cegły klinkierowej. Dolne kondygnacje od tarasu widokowego oddziela kamienny gzyms, wsparty na kamiennych kroksztynach. Wnętrze wieży w całości wypełnione krętymi, granitowymi schodami, na jednym ze stopni widnieje data 1906 i inicjały: WL.
W 2007 r. GOK wytyczył ścieżkę dydaktyczną przyrodniczo – kulturową wiodącą z Paszowic na Bazaltową Górę.
Grota Pustelnika
Znajduje się w odsłonięciu skał zieleńcowych na wysokości 298 m n.p.m. w dolinie potoku Paszówka. Składają się na nią właściwie dwa otwory w skale, mniejszy o głębokości 2 m oraz większy o długości 5 m i szerokości 1,5 m. W części przyotworowej leżą naniesione wiatrem liście i drobne gałęzie.
Wbrew nazwie grota nie jest tworem natury, lecz efektem działalności człowieka. W jakim jednak celu powstała – nie wiadomo. Być może prowadzono tu poszukiwania cennych rud metali, a może rzeczywiście mieszkał tutaj mnich pustelnik – jak twierdzą mieszkańcy Paszowic, którzy przybyli na te ziemie po II wojnie światowej?
